بوی خون همه جای جهان پیچیده
تاریکی همه چیزو در خود می بلعه
درخت زندگی آواز مرگ زیر لب میخونه
پایان نزدیکه
نوای لالایی مرگ همِرو در خواب فرو میبره
این پایانه؟
ثانیه ها به سرعت میگذره
تیک تیک ساعت
دیگه وقتی نمونده
هزاران سوال بی پاسخ
نفرینی که هرگز در هم شکسته نشد
دست های بهم نرسیده
دخترکی غلتان در خون
نخ های سرخ سرنوشت به خون آلوده شدن
توانی برای مبارزه ندارم
توی یه جنگل سیاه بی انتها میدوم
خسته شدم جایی برای آرامش میخوام
دستای سردی منو در اغوش میکشن
همون عطر
همراه با نوای لالای مرگ
در آغوش اون توی تاریکی مطلق به خواب ابدی فرو میرم
جسم بی جونم
به هزاران ستاره معلق توی سپیده دم شکل میگیره
پایان من.
در کنار اون رقم میخورده سرنوشتی تغییر ناپذیر.
درباره این سایت